H πρωτοβάθμια εκπαίδευση παιδιών προσφύγων στην Ελλάδα. Αποτίμηση και καλές πρακτικές
Keywords
Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ; Πρόσφυγες μαθητές ; Εκπαιδευτικά συστήματα ; Μοντέλα εκπαίδευσης ; Θεσμικό πλαίσιο ; Επιμόρφωση εκπαιδευτικώνAbstract
Η έκρηξη του προσφυγικού ζητήματος, ήρθε να προστεθεί στο ήδη επιβαρυμένο και προβληματικό περιβάλλον που βίωσε η χώρα την τελευταία δεκαετία λόγω της οικονομικής κρίσης. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο πρέπει να σέβεται, να προστατεύει και να προωθεί κάθε ευνομούμενη κοινωνία και κατ’ επέκταση, το ελληνικό κράτος. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση και, πολύ περισσότερο, κάθε προσφυγόπουλο, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το εθνικό δίκαιο. Η χώρα μας όμως και ιδιαίτερα εν μέσω οικονομικής κρίσης, βρέθηκε απροετοίμαστη. Οι ευρωπαϊκές οδηγίες, οι ενέργειες της πολιτείας και οι πρακτικές που εφαρμόστηκαν, απέτυχαν σε μεγάλο βαθμό. Η εμπειρία των προηγούμενων ετών δείχνει ότι η ιδιαιτερότητα της προσφυγικής κρίσης στην Ελλάδα, δεν επιδέχεται αντιγραφές άλλων συστημάτων του εξωτερικού. Είναι πολυδιάστατη η φύση του προβλήματος και απαιτεί σε βάθος μελέτη του φαινομένου, κοινωνική και πολιτική προσέγγιση, ριζικές αλλαγές σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο για να μπορούμε να μιλάμε, ίσως, για ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Το ερώτημα είναι κάτω από ποιες προϋποθέσεις και με ποιους τρόπους θα μπορούσε η παρεχόμενη πρωτοβάθμια εκπαίδευση στα παιδιά των προσφύγων, να βελτιωθεί προς ένα αποδοτικότερο σύστημα, σε ένα ασφαλές και σύγχρονο περιβάλλον, προς όφελος των παιδιών και της κοινωνίας στην οποία ζουν.
Abstract
The refugee crisis has been added to the already problematic environment that the country has experienced in the last decade due to the financial crisis. Education is a basic human right, which must be respected, protected and promoted by every favored society and, consequently, the Greek state. Every child and especially every refugee child, has the right to education, in accordance with European and national law. However, our country, in the midst of the financial crisis, was unprepared to handle it. European directives, state actions, and practices have failed. Past experience shows that, because of the peculiarity of refugee crisis in Greece, the country cannot copy other educational systems from abroad. The nature of the problem is quite complicated and requires an in-depth study of the phenomenon, a social and political approach, big changes in local and global level, if we want to achieve a desired outcome. The question is, under what conditions and in what ways could primary education provided to refugee children, be improved towards a more efficient system, in a safe and modern environment, for the benefit of the children and the society they live in.