Διακίνηση παράνομου υλικού στο διαδίκτυο και η στάση των ανήλικων χρηστών

Abstract

Το Διαδίκτυο στις μέρες μας αποτελεί πολύτιμη πηγή γνώσης, εργαλείο ενημέρωσης, ροής πληροφόρησης, επικοινωνίας και διασκέδασης. Αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εφαρμογές της τεχνολογίας των τελευταίων ετών παρέχοντας σημαντικά οφέλη και διευκολύνσεις στον άνθρωπο. Η χρήση του επεκτείνεται ραγδαία μεταξύ όλων των ηλικιακών ομάδων και ο αριθμός των χρηστών του Διαδικτύου αυξάνεται παγκοσμίως με υψηλό ρυθμό. Ωστόσο μπορεί να προκύψουν σημαντικά προβλήματα από την αλόγιστη χρήση του και από την έλλειψη ενημέρωσης και πληροφόρησης, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τους εφήβους και γενικότερα τους νέους (Σοφός 2009). Η λέξη εθισμός έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις και διαφωνίες, καθώς πολλοί επιστήμονες που πιστεύουν ότι εθισμός μπορεί να υπάρξει μόνο σε περιπτώσεις χρήσης ή χορήγησης χημικών ουσιών (Bratter and Forrest, 1985). Τις δύο τελευταίες δεκαετίες όμως οι ψυχολόγοι έχουν αρχίσει να αναγνωρίζουν ότι περισσότερο οι ίδιοι οι ασθενείς αναπτύσσουν εθισμούς παρά οι χημικές ουσίες. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να λένε στην καθημερινή γλώσσα ότι κάποιος είναι εθισμένος στο φαγητό, το σεξ, τον τζόγο, τα ψώνια, τη δουλειά. (Truan, 1993). Οι έφηβοι σε αυτή την τόσο κρίσιμη ηλικία της ζωής τους περνούν καθημερινά σχεδόν ώρες στο διαδίκτυο είτε για να ενημερωθούν, είτε για να ψυχαγωγηθούν, είτε για να επικοινωνήσουν. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια έχουν να αντιμετωπίσουν και αυτή τη νέα απειλή. Ο θύτης, που μέχρι τώρα ήταν ο πιο δυνατός συμμαθητής του σχολείου και εκφόβιζε στη σχολική αυλή ή γύρω από αυτή, τώρα κάθεται πίσω από ένα υπολογιστή και μπορεί να παραμένει άγνωστος για όσο καιρό θέλει. Πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου μπορεί και πάλι να είναι ο διπλανός στο σχολείο ή ο φίλος αλλά μπορεί να είναι και κάποιος άλλος από την άλλη άκρη της γης. Επιπλέον ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός έχει το χαρακτηριστικό ότι συνεχίζει να ισχύει και μακριά από την αυλή του σχολείου ακόμη και μέσα στην ασφάλεια του σπιτιού, μέρα και νύχτα, εφόσον υπάρχει υπολογιστής και αυτός είναι ανοιχτός. Μάλιστα και με κλειστό τον υπολογιστή του θύματος, ο θύτης μπορεί να συνεχίζει να διασύρει το θύμα εν αγνοία του. Ή και εάν ο θύτης το μετανιώσει και αλλάξει γνώμη, αφού έχει στείλει το μήνυμα και στη συνέχεια το αποσύρει, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι αυτό δε συνεχίζει να βρίσκεται και να διασπείρεται εκεί κάπου στον κυβερνοχώρο.