Πράσινη ναυτιλία εν πλω: αποδοχή, διάχυση & υιοθέτηση του ΥΦΑ & του ηλεκτρισμού ως εναλλακτικά καύσιμα στην Ελλάδα

Abstract

Σήμερα, η χρήση εναλλακτικών καυσίμων θεωρείται βασικός τομέας βιώσιμης τεχνολογικής ανάπτυξης στις θαλάσσιες μεταφορές. Υπάρχει συνεχής διαδικασία στον ΙΜΟ, στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς για την τροποποίηση και τη βελτίωση των κανονισμών που ισχύουν για τον ναυτιλιακό κλάδο. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να εισέλθει στην εποχή του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και της ηλεκτρικής ενέργειας ως καύσιμα πλοίων, καθώς τα έργα (projects) της Ανατολικής Μεσογείου λαμβάνουν μέτρα για την υιοθέτηση αυτών των εναλλακτικών μορφών καυσίμου. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διερευνήσει την πρόθεση αποδοχής και χρήσης των εμπλεκόμενων φορέων (stakeholders) στην Ελλάδα, να χρησιμοποιήσουν το LNG και την ηλεκτρική ενέργεια ως εναλλακτικά καύσιμα. Στόχος αυτής της μελέτης είναι να εντοπίσει, να προσδιορίσει και να αξιολογήσει τους παράγοντες που επηρεάζουν και οδηγούν στην αποδοχή και χρήση του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και της ηλεκτρικής ενέργειας ως εναλλακτικά καύσιμα. Με αυτό τον τρόπο θα κατανοηθούν πιθανά εμπόδια ή αβεβαιότητες στην ενσωμάτωση της τεχνολογίας από τους stakeholders προκειμένου να συμβάλλει στην ποιοτική κατανόηση του “πράσινου” δικτύου της ναυτιλίας. Επίσης, θα αναδείξει το ρόλο που παίζουν οι βασικοί παίκτες στη διαδικασία διάχυσης της τεχνολογικής καινοτομίας αλλά ταυτόχρονα και η ίδια η τεχνολογία και τα χαρακτηριστικά της. Επιπλέον, η έρευνα αυτή θα προτείνει ένα ενοποιημένο μοντέλο που θα ενσωματώνει ένα επεκτατικό μοντέλο Αποδοχής της Τεχνολογίας (ΤΑΜ) σε συνδυασμό με την Θεωρία Διάχυσης της Καινοτομίας (IDT) για να διερευνήσει την πρόθεση υιοθέτησης αυτών των εναλλακτικών καυσίμων και να ενημερώσει τους φορείς χάραξης πολιτικής σε ένα επιθυμητό μονοπάτι, αυτό της βιώσιμης ναυτιλίας.