Σχολική πεζογέφυρα στα Ιωάννινα

Abstract

Οι πεζοί θεωρούνται συνήθως ως δευτερεύον και υπολειμματικό στοιχείο της κυκλοφορίας. Αποτέλεσμα αυτής της αντιμετώπισης είναι η μειωμένη σημασία που δίνεται στα ζητήματα της ασφάλειάς τους σε σχέση με τους μηχανοκίνητους τρόπους κυκλοφορίας. Η κυριότερη μέχρι σήμερα πολιτική οδικής ασφάλειας αναφορικά με τους πεζούς συνίσταται κυρίως στην προσπάθεια διαχωρισμού των κινήσεων των πεζών από τα άλλα μηχανοκίνητα οχήματα. Εξετάζονται τα μειονεκτήματα αυτής της προσέγγισης και οι παρενέργειες της στη διαμόρφωση της πόλης. Προτείνονται εναλλακτικές λύσεις και τρόποι αντιμετώπισης των σχετικών προβλημάτων.