Εργασιακό άγχος και οργανωσιακή αλλαγή. Η περίπτωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας

Abstract

Η παρούσα εργασία σκοπεύει να διαπιστώσει τον βαθμό του εργασιακού στρες και να διερευνήσει το στρες των εργαζομένων κατά την οργανωσιακή αλλαγή στο Δημόσιο τομέα, εν προκειμένω στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.). Στην βιβλιογραφία υπάρχει πλήθος μελετών σχετικών με αλλαγές οι οποίες συντελούνται σε οργανισμούς και τις συνέπειές τους σε αυτούς και τους εργαζομένους τους. Είναι σαφές ότι στους οργανισμούς στους οποίους συντελούνται οργανωτικές αλλαγές, υπάρχει αντίκτυπος στην συμπεριφορά των υπαλλήλων, αλλά και στον ίδιο τον οργανισμό ως οντότητας. Το εργασιακό στρες αποτελεί πεδίο έρευνας καθώς και μελέτης και θα εξετασθεί σε συνδυασμό με την οργανωσιακή αλλαγή. Το θέμα το οποίο εξετάζεται μελετήθηκε από θεωρητικής άποψης μέσω της βιβλιογραφικής ανασκόπησης τόσο θεωριών όσο και ερευνών, καθώς επίσης και από πρακτικής άποψης μέσω εμπειρικής έρευνας η οποία πραγματοποιήθηκε στους υπαλλήλους της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α). Η μεθοδολογία έρευνας η οποία χρησιμοποιήθηκε είναι η ποσοτική, τα δε πρωτογενή στοιχεία συλλέχθηκαν με την συμπλήρωση δομημένου ερωτηματολογίου, σε δείγμα 100 υπαλλήλων διαφόρων κλάδων και ειδικοτήτων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α), καθώς και υπαλλήλων της οι οποίοι κατέχουν θέσεις ευθύνης. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την 1 μέχρι την 18 Δεκεμβρίου 2017. Η επεξεργασία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω της χρήσης του προγράμματος SPSS. Εξετάσθηκε ο βαθμός του άγχους ο οποίος δημιουργείται από το εργασιακό περιβάλλον και τις συνθήκες εργασίας όταν στον οργανισμό συντελούνται αλλαγές. Από τη έρευνα εξήχθησαν διάφορα συμπεράσματα, κυρίως δε ότι: • Αυτοί που αγχώνονται στην εργασιακή καθημερινότητα, αγχώνονται και σε μια επικείμενη ργανωσιακή αλλαγή, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. • Το 99% βιώνει εργασιακό άγχος σε κάποιο βαθμό και μάλιστα περίπου το 60% σε έντονο βαθμό. • Η πρώτη σε κλίμακα αιτία άγχους είναι ο φόρτος εργασίας και η δεύτερη το αντικείμενο εργασίας, ενώ ακολουθούν η έλλειψη αλληλεγγύης μεταξύ των συναδέλφων, η ελλιπής αναγνώριση της αποδοτικότητας, η έλλειψη εσωτερικής επικοινωνίας και τα προβλήματα υποδομών. • Το φύλο σχετίζεται με το στρες των εργαζομένων στην οργανωσιακή αλλαγή. • Το μορφωτικό επίπεδο δεν σχετίζεται με το στρες των εργαζομένων στην οργανωσιακή αλλαγή. • Η οικογενειακή κατάσταση δε σχετίζεται με το στρες των εργαζομένων στην οργανωσιακή αλλαγή. • Το αντικείμενο εργασίας δε σχετίζεται με το στρες των εργαζομένων στην οργανωσιακή αλλαγή. • Ο βαθμός του άγχους που βιώνουν οι υπάλληλοι στην εργασιακή καθημερινότητά τους σχετίζεται με τη θέση στην ιεραρχία, ενώ αντιθέτως η θέση στην ιεραρχία δεν σχετίζεται με το στρες των εργαζομένων στην οργανωσιακή αλλαγή.