Βιομηχανικά κτίρια του 19ου - 20ου αιώνα, Κεραμεία Χίου

Abstract

Αντικείμενο της πτυχιακής μου εργασίας αποτελούν τα Κεραμεία Χίου, ένα βιομηχανικό συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1923 από την οικογένεια Μίχαλου στα Θυμιανά της Χίου και θεωρήθηκε σταθμός για την οικονομική αλλά και τη βιομηχανική πορεία του νησιού. Το εργοστάσιο λειτούργησε από το 1925 έως το 1988, παράγοντας κεραμίδια τύπου Μασσαλίας και τούβλα. Το 1990, το σύνολο των κτιριακών εγκαταστάσεων με τον εναπομείναντα μηχανολογικό εξοπλισμό κηρυχθήκαν ως διατηρητέο μνημείο. Η άριστη ποιότητα χώματος που παρείχαν τα ιδιόκτητα ορυχεία της περιοχής και ο αρτιότατος για την εποχή μηχανολογικός εξοπλισμός, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις ώστε τα Κεραμεία Χίου να τροφοδοτούν με εξαίρετα κεραμικά προϊόντα σχεδόν όλη τη χώρα. Σήμερα τα Κεραμεία Χίου είναι εγκαταλελειμμένα και ανεκμετάλλευτα, ενώ μεγάλο μέρος των κτιρίων δεν είναι πλέον προσβάσιμα, λόγω της κατέρευσης των στεγών και των κλιμάκων επικοινωνίας των ορόφων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα Βιομηχανικών Κτιρίων που κτίστηκαν την ίδια περίοδο με τα Κεραμεία Χίου και παρουσιάζουν έντονες ομοιότητες σε μορφολογικά, αρχιτεκτονικά, λειτουργικά και τεχνολογικά χαρακτηριστικά αποτελούν το Πλινθοκεραμοποιείο Τσαλαπάτα στο Βόλο και το Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου (πρώην Γαλλική Εταιρία).