Ανεμόμυλοι στο Κρανίδι
| dc.contributor.advisor | Παπασταματόπουλος, Δημοσθένης | |
| dc.contributor.author | Γιαννακοπούλου, Δάφνη | |
| dc.date.accessioned | 2013-09-24T07:53:49Z | |
| dc.date.available | 2013-09-24T07:53:49Z | |
| dc.date.issued | 2011-11 | |
| dc.identifier.uri | http://okeanis.lib2.uniwa.gr/xmlui/handle/123456789/364 | |
| dc.description.abstract | Η παρούσα εργασία αναφέρεται σε θέματα σχετικά με την λαϊκή κληρονομιά του Ελλαδικού χώρου. Συγκεκριμένα η μελέτη διερευνά τους παραδοσιακούς ανεμόμυλους που κατασκευάστηκαν τη προβιομηχανική περίοδο στη περιοχή Κρανίδι του νομού Αργολίδας. Το πρώτο κεφάλαιο της εργασία αποτελεί μία ιστορική αναδρομή παραθέτοντας τα σχετικά ιστορικά στοιχεία, καθώς και στις απαρχές της φιλοσοφίας διατήρησης του βιοτεχνικού παρελθόντος. Στο δεύτερο κεφάλαιο της εργασίας παρουσιάζεται τυπολογία των ανεμόμυλων στο Κρανίδι, καθώς όμως πρώτα έχει αναλυθεί τοποθεσία και ο προσανατολισμός των μύλων. Επιπρόσθετα στο κεφάλαιο γίνεται ανάλυση του φέροντα οργανισμού του οικοδομήματος και της διαμόρφωσης των χώρων στο εσωτερικό του. Στη συνέχεια της εργασία γίνεται ανάλυση των δυσχερειών που εμφανίζει η διατήρηση της βιοτεχνικής κληρονομιάς παρουσιάζεται το θεσμικό πλαίσιο προστασίας των ανεμόμυλων και τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις σε αυτούς. Η ακριβή προέλευση του ανεμόμυλου είναι άγνωστη, εικάζεται όμως ότι αρχικοί επινοητές του είναι οι Κινέζοι. Οι σταυροφόροι έφεραν στην Ευρώπη τον ανεμόμυλο περίπου το 12ο αιώνα μ.Χ. Οι ανεμόμυλοι κινούνται με τη βοήθεια του ανέμου και γι’ αυτό οι περισσότεροι λειτουργούν μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες που οι άνεμοι ήταν ήπιοι. Οι ανεμόμυλοι χτίζονται τις πιο πολλές φορές ομαδικά στα λεγόμενα μυλοτόπια. Οι ανεμόμυλοι διακρίνονται σε μονόκαιρους και σε στρογγυλούς. Οι στρογγυλοί μύλοι μπορούν να κινούνται με όλους τους ανέμους, αφού μπορούν να περιστραφούν και να προσανατολιστούν κάθε φορά στην κατεύθυνση απ’ όπου έπνεε ο άνεμος. Το βασικό εξάρτημα του ανεμόμυλου ήταν η φτερωτή, που βρισκόταν μπροστά και έξω από το κτίσμα του μύλου. Και στις δυο περιπτώσεις ο βασικός κορμός του μύλου ήταν η πέτρα. Δυο πέτρινοι δίσκοι κινούνται αντίθετα και τρίβοντας τον κορμό τον μετέτρεπαν σε αλεύρι. Η κίνηση τους γινόταν μέσα από ένα σύστημα αξόνων από τη ρόδα του ανεμόμυλου στους πέτρινους δίσκους. | el |
| dc.format.extent | 87 σελ. | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | ΤΕΙ Πειραιά | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
| dc.subject | TPSH::Τεχνολογία::Δομική Μηχανική::Κατασκευές | el |
| dc.title | Ανεμόμυλοι στο Κρανίδι | el |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dc.contributor.department | Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων | el |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών | el |
| dc.subject.keyword | Κρανίδι | el |
| dc.subject.keyword | Νομός Αργολίδας | el |
| dc.subject.keyword | Ανεμόμυλοι | el |
| dc.subject.keyword | Παραδοσιακή αρχιτεκτονική | el |
| dc.description.abstracttranslated | This paper refers to issues concerning the popular estate in Greece. Specifically, the study explores the traditional windmills built in the pre-industrial period Kranidi area of Argolida. The first section of work is a throwback citing relevant historical data, and the beginnings of philosophy to maintain the craft past. The second chapter presents the work typology of windmills in Kranidi, but as has been discussed first location and orientation of the mill. In addition to the chapter analyzes the structure of the building and configuration of space inside. Then Tash work analyzes the difficulties that shows the preservation of craft heritage, presented the institutional framework for the protection of windmills and the allowable operations on them. The exact origin of the windmill is unknown, but believed that the original inventors are Chinese. The Crusaders brought to Europe in the windmill on the 12th century AD from the Middle East. First reports on the functioning windmill in Europe dates back to 1180. The windmills were moving through the wind and therefore most only worked during the summer months, the winds were mild. The windmills were built most often in groups called mylotopia. The mylotopia were usually sites with laminar winds such as hillsides. The windmills divided into monokairous and round. The round mills could be run on all the winds, as they rotate and orient any time in the direction whence the wind was blowing. The basic part of the windmill, to which the motion by the action of wind, was the wheel, who was front and outside of the building of the mill. In both cases the main body of the mill was a stone. Two stone discs instead moving and massaging the wrist turned into flour. The movement is done through a system of axes from the wheel of a windmill on the stone discs. | el |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα