Η κρίση χρέους της Ελλάδας και τα μέτρα λιτότητας

Abstract

Η Ελλάδα έχει βρεθεί αρκετές φορές στο παρελθόν αντιμέτωπη με οικονομικές κρίσεις, μικρής ή μεγάλης εντάσεως. Κατάφερε όμως να ανακάμψει απ’ αυτές. Τώρα καλείται να αντιμετωπίσει μια νέα κρίση χρέους με ρίζες σε βάθος χρόνου. Το 2010 το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας είχε αυξηθεί σε ποσοστά που το δημόσιο χρέος δεν μπορούσε να αποπληρωθεί και έτσι αυξανόταν συνεχώς. Η χώρα απευθύνθηκε στις αγορές για δανεισμό, οι οποίες έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη τους για την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, ανέβασαν τα επιτόκια δανεισμού σε πολύ υψηλά επίπεδα. Η χώρα βρέθηκε σε αδιέξοδο, κινδύνευε με χρεοκοπία και ήταν πιθανό το ενδεχόμενο στάσης πληρωμών. Τότε η χώρα προσέφυγε στο ΔΝΤ για βοήθεια, ενεργοποιώντας το μηχανισμό στήριξης. Ακολούθησε μια σειρά από πακέτα μέτρων και η σύναψη της πρώτης δανειακής σύμβασης. Με τα μέτρα να αποτυγχάνουν η χώρα ύστερα από διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη υπέγραψε το Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015. Μαζί με το μεσοπρόθεσμο ακολούθησε και μια σειρά από μέτρα, τα οποία όμως ήταν αναποτελεσματικά αφού η οικονομία απέκλινε εντελώς απ’ τους στόχους που είχαν τεθεί. Για το λόγο αυτό η χώρα σύναψε μια δεύτερη δανειακή σύμβαση και αργότερα ένα νέο πολυνομοσχέδιο το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής 2013-2016. Με τα σχέδια να αποτυγχάνουν το ένα μετά το άλλο, η κυβέρνηση υπέγραψε και ένα τρίτο μνημόνιο με μέτρα τα οποία προβλέπονται για την επόμενη πενταετία 2015-2020.