Κατασκευαστικές πρακτικές στην ενίσχυση κτιρίων με φέροντα οργανισμό

Abstract

Η παρούσα πτυχιακή εργασία έχει ως θέμα μελέτης την επισκευή και ενίσχυση κτιρίων των οποίων ο φέροντας οργανισμός είναι κατασκευασμένος από τοιχοποιία. Η κατασκευή κτιρίων με φέροντα οργανισμό τοιχοποιίας κυριάρχηση μέχρι και τη δεκαετία του 30', εποχή που ακόμα το οπλισμένο σκυρόδεμα δεν είχε την ευρεία εφαρμογή του στις κτιριακές κατασκευές. Δεδομένου λοιπόν της παλαιότητας των κτιρίων που σώζονται θεωρήθηκε σκόπιμο να μελετηθούν οι πρακτικές ενίσχυσης κτιρίων από φέροντα οργανισμό τοιχοποιίας. Ιδιαίτερα σήμερα σε ένα κλίμα έντονης ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τη συντήρηση και ανάδειξη της οικιστικής πολιτιστικής κληρονομιάς, αναζωπυρώθηκε και η έρευνα σχετικά με την διατήρηση της ακεραιότητας των μνημείων και διατηρητέων κτιρίων. Το θέμα της μελέτης είναι πολυσύνθετιο και δεν εστιάζει μόνο σε μια πρακτική ενίσχυσης του φέροντα οργανισμού αλλά σε διάφορες μεθόδους ανάλογα με την παλαιότητα και την κατασταση της κατασκευής. Συγκεντρωτικά η εργασία επικεντρώνεται στα εξής σημεία: 1. Στην παρουσίαση των υλικών κατασκευής φέρουσας και απλής τοιχοποιίας και ανάλυση των μηχανικών τους ιδιοτήτων. 2. Στην παρουσίαση των διαφόρων ειδών βλαβών κατασκευών από φέρουσα τοιχοποία. 3. Στην παρουσίαση των διαφόρων μεθόδων και τεχνικών επισκευής φέρουσας τοιχοποιίας. 4. Στην παρουσίαση των στοιχείων που αποτελούν τον σκελετό της φέρουσας κατασκευής. 5. Στην παρουσίαση του Ευρωκώδικα 6 και του αντισεισμικού κανονισμού.