Βιοκλιματικός σχεδιασμός στα κτίρια και η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας

Abstract

Η ενέργεια μπήκε στη ζωή του ανθρώπου σαν οικονομικό αγαθό ταυτόχρονα με τη Βιομηχανική επανάσταση και κατέλαβε εξέχουσα θέση στη λίστα των πρώτων υλών. Μαζί δε με την εργατική δύναμη αποτέλεσε την απαραίτητη προσθήκη σε κάθε μορφή παραγωγικής και μεταποιητικής διαδικασίας. Με την γρήγορη όμως ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας μετατράπηκε σε άμεσο καταναλωτικό αγαθό, από τα βασικότερα για την ποιότητα ζωής του ανθρώπου. Το ύψος της παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας αποτέλεσε και αποτελεί τον χαρακτηριστικό δείκτη του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού κάθε χώρας. Παρά ταύτα, η παγκόσμια κοινότητα έμελλε να αντιμετωπίσει ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στην ιστορία της, την ενεργειακή κρίση που χαρακτηρίζει το τελευταίο τέταρτο του προηγούμενου αιώνα και μετά. Το σύνθημα για να αντιληφθεί ο κόσμος την απλή αλήθεια του πεπερασμένου χαρακτήρα των φυσικών πόρων, το έδωσαν οι χώρες του OPEC με την θεαματική αύξηση της τιμής (τετραπλασιασμός) του πετρελαίου το 1973. Έτσι, η μια μετά την άλλη, όλες οι χώρες μηδενός εξαιρουμένων των αναπτυγμένων και πλούσιων σε ενεργειακά αποθέματα, άρχισαν να σχεδιάζουν σοβαρά προγράμματα για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Στην πλειοψηφία τους, τα προτεινόμενα προγράμματα εστιάζονται σε τρεις ταυτόχρονα σκοπούς: Ο πρώτος ήταν η ραγδαία αύξηση των εγχώριων ενεργειακών πηγών (συμβατικών και μη). Ο δεύτερος απέβλεπε στην περιστολή της κατανάλωσης ενέργειας και την αποδοτική χρησιμοποίησή της. Ο τρίτος στόχος ήταν η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών με την εφαρμογή εκτεταμένων προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης. Έτσι η εξοικονόμηση ενέργειας αποτέλεσε την απαραίτητη κατεύθυνση, τόσο για την αύξηση του απαραίτητου χρόνου, που θα είχε στη διάθεσή της η τεχνολογία, να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το πρόβλημα, όσο και για τη διαφύλαξη των μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων για τις επόμενες γενιές. Τα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας στα υφιστάμενα κτίρια, μεταξύ των άλλων μέτρων, απέβλεπαν στην μείωση του εξαερισμού και γενικότερα στην στεγανότητα του κτιρίου με στόχο την μείωση της διείσδυσης του αέρα μέσα στο κτίριο. Για τα ανεγειρόμενα κτίρια, εκτός των παραπάνω, προτάθηκαν μέτρα υψηλής μονώσεως και για τα συνήθη θερμικά συστήματα συμπληρωματικά μέτρα με εναλλακτική χρησιμοποίηση της παθητικής ή ενεργητικής ηλιακής θέρμανσης. Συγκεκριμένα στην πτυχιακή εργασία η παρουσίαση κατά κεφάλαιο έχεις ως εξής: Στο κεφάλαιο 1 μελετάται η αξιοποίηση των θετικών παραμέτρων του κλίματος κάθε περιοχής με τον βιοκλιματικό σχεδιασμό των κτιρίων. Καθώς επίσης και τα παθητικά συστήματα θέρμανσης, δροσισμού και φωτισμού, τα οποία είναι αναπόσπαστα κομμάτια - δομικά στοιχεία ενός βιοκλιματικού κτηρίου. Στο κεφάλαιο 2 μελετάται η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα κτήρια και οι τρόποι με τους οποίους μπορούν να εφαρμοστούν σε ένα βιοκλιματικό κτήριο. Στο κεφάλαιο 3 συνοψίζονται τα μειονεκτήματα αλλά και τα πλεονεκτήματα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που ουσιαστικά είναι μορφές εκμεταλλέυσιμης ενέργειας που προέρχονται από διάφορες φυσικές διαδικασίες. Είναι οι εναλλακτικές των παραδοσιακών πηγών ενέργειας που δίνουν λύση στο παγκόσμιο πρόβλημα της αναμενόμενης εξάντλησης των μη ανανεώσημων πηγών ενέργειας. Στο κεφάλαιο 4 παρουσιάζεται το γενικό συμπέρασμα αυτής της μελέτης και το κατά πόσο η εφαρμογή όλων αυτών των μεθόδων θα επιλύσει το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη και το πόσο φιλική είναι προς το περιβάλλον. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον καθηγητή μας κ.Βερνάδο Πέτρο για την υποστήριξη και την βοήθεια που μας πρόσφερε για να φέρουμε εις πέρας αυτήν την μελέτη. Επίσης τον καθηγήτη μας κ.Ιωαννίδη Γεώργιο για τις βάσεις που μας πρόσφερε μέσω της διδασκαλίας του, οι οποίες μας έδωσαν ώθηση στον να γραφτεί και να παρουσιαστεί σωστά η πτυχιακή μας άσκηση. Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τις οικογενειές μας για την αμέρηστη κατανόηση και συμπαράσταση τους.