Ο ρόλος της τουριστικής εκπαίδευσης στην αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και στην περαιτέρω τουριστική ανάπτυξη

Abstract

Η τουριστική εκπαίδευση αποτελεί την σημαντικότερη διαδικασία για την ανάπτυξη του τουρισμού. Αναγνωρισμένες διεθνώς υπάρχουν δύο κατηγορίες προγραμμάτων τουριστικής εκπαίδευσης. Το πρόγραμμα διοίκησης τουρισμού και το πρόγραμμα διοίκησης φιλοξενίας. Στην Ελλάδα το επίπεδο τουριστικής εκπαίδευσης είναι καλό. Το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας σχετικά με τον τουρισμό χωρίζεται σε τρεις βαθμίδες: την δευτεροβάθμια, την μεταδευτεροβάθμια και την ανώτερη βαθμίδα εκπαίδευσης. Σε αυτές τις βαθμίδες υπάρχουν δημόσια άλλα και ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στην Ευρώπη οι χώρες που έχουν αξιόλογες σχολές τουριστικής εκπαίδευσης είναι η Αυστρία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ελβετία. Η ποιότητα των υπηρεσιών συνδέεται άμεσα με την τουριστική εκπαίδευση. Αν δεν υπάρχει σωστή εκπαίδευση δεν υπάρχει και καλή ποιότητα στις υπηρεσίες που προσφέρονται. Για να υπάρχει καλή ποιότητα υπηρεσιών δεν αρκεί μόνο η εκπαίδευση που έχει λάβει το προσωπικό από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Χρειάζεται εξειδίκευση πάνω στη θέση εργασίας που έχει αναλάβει. Η τουριστική ανάπτυξη και η τουριστική εκπαίδευση δεν είναι συνώνυμοι όροι. Έχουν διαφορές. Η εκπαίδευση εστιάζει στο παρόν, αφορά τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά, πραγματοποιείται άμεσα και στοχεύει στην διόρθωση των ελλείψεων. Από την άλλη η ανάπτυξη εστιάζει στο μέλλον, αφορά ομάδες ατόμων, έχει μακροπρόθεσμες επιδράσεις και προετοιμάζει τους εργαζόμενους για το μέλλον. Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 20 ξενοδοχεία της Αθήνας και της επαρχίας είχε ως σκοπό να ανακαλύψει το επίπεδο της τουριστικής εκπαίδευσης στα Ελληνικά ξενοδοχεία. Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει ερωτήσεις όπως πόσα άτομα απασχολείται στην επιχείρηση, τι ηλικίας είναι το προσωπικό, αν είναι εκπαιδευμένο το προσωπικό και αν δεν είναι για πιο λόγο, τι είδους εκπαίδευση έχουν λάβει, αν χρησιμοποιούνται από τα ξενοδοχεία προγράμματα εξειδίκευσης, τι είδους προγράμματα χρησιμοποιούνται, πόσο συχνά και πόσα χρήματα ξοδεύονται για τα προγράμματα. Επίσης, τα ξενοδοχεία κλήθηκαν να εκφέρουν τη γνώμη τους σχετικά με το επίπεδο της τουριστικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ακόμη, να απαντήσουν για κάθε τμήμα του ξενοδοχείου πόσο πιστεύουν ότι επηρεάζει η εκπαίδευση στην ποιότητα υπηρεσιών που προσφέρουν και τέλος για το ποια θεωρούν ότι είναι η καλύτερη μορφή εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα αναλύονται βάση διαγραμμάτων. Το συμπέρασμα είναι ότι η πλειοψηφία των ξενοδοχείων διαθέτει εκπαιδευμένο προσωπικό το οποίο διαθέτει κυρίως πτυχίο από Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Όσα ξενοδοχεία χρησιμοποιούν προγράμματα εξειδίκευσης προτιμούν τα σεμινάρια τα οποία και χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο κάθε έξι μήνες και το ποσό που ξοδεύουν κυμαίνεται από 501 ως και 600 €. Ακόμη τα περισσότερα ξενοδοχεία που συμμετείχαν στην έρευνα πιστεύουν ότι το επίπεδο που βρίσκεται η τουριστική εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι μέτριο. Επίσης απάντησαν ότι η εκπαίδευση επηρεάζει πάρα πολύ την ποιότητα στο τμήμα της διεύθυνσης, λίγο στο τμήμα του λογιστηρίου, πάρα πολύ στο τμήμα υποδοχής. Στο τμήμα εστίασης οι γνώμες διίστανται κάποιοι πιστεύουν ότι επηρεάζει πολύ και άλλοι καθόλου. Στο τμήμα ορόφων καθόλου, στο τμήμα προμηθειών καθόλου, στο τμήμα ελέγχου πολύ, στο τμήμα δημοσίων σχέσεων πάρα πολύ και τέλος στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού πάρα πολύ. Κλείνοντας τα πιο πολλά ξενοδοχεία πιστεύουν ότι η καλύτερη μορφή εκπαίδευσης είναι η δημόσια.