dc.description.abstract | Στην συγκεκριμένη εργασία, αναλύθηκε η νεότερη παγκόσμια οικονομική
κρίση και η επιρροή της σε χώρες με πολύ υψηλό χρέος όπως η Ελλάδα. Με
τον όρο νεώτερη παγκόσμια οικονομική κρίση γίνεται λόγος για την πρώτη χρηματοπιστωτική κρίση, μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο γιατί νωρίτερα υπήρξε
μια παρόμοια του 1929. Η κρίση της δεκαετίας του 1970 ήταν κυρίως ενεργειακή
με οικονομικές επιπτώσεις στη Διεθνή Αγορά.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, ξεκίνησε και αυτή από τις ΗΠΑ
μετά από την φούσκα της υπεραξίας των ακινήτων, η οποία επέφερε την κατάρρευση των ασφαλειών των στεγαστικών δανείων, εξαιτίας της έλλειψης ρευστότητας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να επηρεαστούν και οι χώρες της Γηραιάς Ηπείρου επειδή τα δικά τους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είχαν άμεση σχέση (δανεισμός) με αυτών των ΗΠΑ. Ιδιαίτερα
οι υπερχρεωμένες χώρες που ανήκουν στην Ευρωζώνη, δηλαδή αυτές που
συναλλάσσονται με κοινό νόμισμα (το Ευρώ) τους είναι αδύνατον να αποπληρώσουν ή να αναχρηματοδοτήσουν το χρέος τους χωρίς την βοήθεια τρίτων. Η
Ελλάδα βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση γιατί το χρέος της είναι δημοσιονομικό, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες που έχουν υπερχρεωμένες ιδιωτικές
τράπεζες.
Η ύφεση στην Ελλάδα έφερε πρωτόγνωρες ανακατατάξεις τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο όπως, πανελλαδικές διαμαρτυρίες για τις
μειώσεις των μισθών και συντάξεων, την μεγάλη ανεργία και την υψηλή και
άνιση φορολόγηση στα εισοδήματα των φυσικών προσώπων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση,
αναγκάστηκε να προτείνει άμεσα μέτρα περικοπών στις δημόσιες δαπάνες των
υπερχρεωμένων χωρών, μέσα από έναν μηχανισμό που για πρώτη φορά
συστάθηκε και αποτελείται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), την
Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η ΤΡΟΙΚΑ
όπως ονομάστηκε ο μηχανισμός οικονομικής στήριξης, ειδικότερα για την
περίπτωση της Ελλάδας συνέστησε ένα χρηματοπιστωτικό πακέτο βοήθειας, το
οποίο θα διατίθεται διαδοχικά σε δόσεις ανάλογα με την δημοσιονομικό πρόοδο
της τελευταίας.
Η δέσμευση αυτή ήρθε με την μορφή των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ (1 και 2) τα
οποία ψηφίστηκαν, το πρώτο από την κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γεώργιο
Α. Παπανδρέου και το δεύτερο από την συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων, Νέα
Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά, με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σα-
μαρά. Το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2 ψηφίστηκε λόγω της αναποτελεσματικότητας του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 1.
Από την δανειακή σύμβαση που η χώρα υπέγραψε τον Μάϊο του 2010
(ΜΝΗΜΟΝΙΟ 1) συνολικού ύψους 110 δις ευρώ και την δεύτερη σύμβαση ύψους
130 δις που υπογράφηκε τον Φεβρουάριο του 2012 (ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2) έχει
εκταμιευθεί το 63% περίπου των 150 δις ευρώ και το ποσό που απομένει είναι
90 δις ευρώ.
Από αυτά τα 90 δις ευρώ τα 60 δις ευρώ ανήκουν στο δεύτερο δάνειο
και τα 30 δις ευρώ στο πρώτο δάνειο των 110 δις ευρώ που έχει εκταμιευθεί στο
σύνολό του. Από το πακέτο των 130 δις ευρώ περίπου 30 δις ευρώ
εκταμιεύθηκαν μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) στους κατόχους ελληνικών ομολόγων κατά την εκτέλεση του PSI
και το ποσό των 25 δις ευρώ έχει χρησιμοποιηθεί ήδη ως προκαταβολή για την
ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.
Από τα 80 δις ευρώ του πρώτου δανείου τα 10 δις ευρώ κατατέθηκαν στο
Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τα υπόλοιπα 70 δις ευρώ
περίπου διοχετεύθηκαν για την αποπληρωμή δανειακών υποχρεώσεων του
ελληνικού δημοσίου και την κάλυψη του υπέρογκου ελλείμματος του κρατικού
προϋπολογισμού.
Τα 90 δις ευρώ που απομένουν θα δοθούν στην Ελλάδα σε δόσεις για
την κάλυψη των τοκοχρεολυσίων ως το 2015 και την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων χρεών του δημοσίου προς τους ιδιώτες (υπερβαίνουν τα 8 δις ευρώ) και
την κάλυψη των ελλειμμάτων της γενικής κυβέρνησης. | el |