Abstract
Οι παροχές σε εργαζόμενους αποτελούν σημαντικό παράγοντα της αύξησης της παραγωγικότητας και εξοικονόμησης συνολικού κόστους λειτουργίας της επιχείρησης. Η παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε με σκοπό να απεικονίσει τις βασικές κατευθύνσεις λογιστικού χειρισμού παροχών σε εργαζομένους στο πλαίσιο των βασικών αρχών του ΕΓΛΣ, του Διεθνούς Λογιστικού Πρότυπου 19 (ΔΛΠ 19) «Παροχές εργαζομένων» (IAS 19 «Employee Benefits») και των Ελληνικών Λογιστικών Πρότυπων (ΕΛΠ), τις ομοιότητες και τις διαφορές τους, καθώς και τις επιπτώσεις εφαρμογής τους στις οικονομικές καταστάσεις της επιχείρησης.