Μελέτη του μεταβυζαντινού καθολικού της Μονής Ευαγγελίστριας στη νήσο Σκόπελο των Βορείων Σποράδων και συγκριτική ανάλυση της μορφολογίας του με το καθολικό της Μονής Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους

Abstract

Στην παρούσα πτυχιακή εργασία πραγματοποιείται μελέτη της Ιεράς Μονής Ευαγγελιστρίας της νήσου Σκοπέλου των Βορείων Σποράδων και αποτύπωση του μεταβυζαντινού Καθολικού της. Η εν λόγω Μονή κατασκευάστηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας, περί το 1676 από τον Ιωάννη Γραμματικό και ανακαινίστηκε ολοκληρωτικά από τον υιό του Στέφανο Δαπόντε το 1712, ενώ τα βασικά χαρακτηριστικά της τότε μορφής της εξακολουθούν να διατηρούνται έως και σήμερα. Βασικό στοιχείο της Μονής είναι ο έντονος φρουριακός της χαρακτήρας. Το Καθολικό, το οποίο κτίστηκε το 1712, βρίσκεται στο κέντρο της Μονής και κατατάσσεται τυπολογικά σε απλό, τετρακιόνιο, σταυροειδή, εγγεγραμμένο με τρούλο τύπο. Τέλος γίνεται σύγκριση με το Καθολικό της Μονής Ξηροποτάμου, το οποίο τυπολογικά ανήκει στον βυζαντινό αγιορείτικο ρυθμό, αλλά «συγγενεύει», ας μας επιτραπεί η έκφραση, με τη Μονή που μελετάμε, κυρίως για τον λόγο ότι και στις δύο Μονές υπήρξε έντονο και ανεξίτηλο το στίγμα και η παρουσία του μοναχού λόγιου συγγραφέα Καισάριου Δαπόντε.