Η λειτουργία του πειθαρχικού δικαίου στους δημόσιους υπαλλήλους
The operation of the disciplinary law on the civil servants today
Θεματική επικεφαλίδα
TPSH::Κοινωνικές Επιστήμες::Δημόσια Διοίκηση ; TPSH::Κοινωνικές Επιστήμες::Οικονομική::Δημόσια ΟικονομικάΛέξεις κλειδιά
ΕΔΕ ; Πειθαρχικό δίκαιο ; Δημόσιοι υπάλληλοι ; Πειθαρχικά συμβούλια ; Αυτοδίκαιη αργία ; Πειθαρχικά παραπτώματα ; Πειθαρχικές ποινέςΠερίληψη
Αντικείμενο της παρούσης εργασίας είναι η παρουσίαση της λειτουργίας του Πειθαρχικού Δικαίου στον ελληνικό δημόσιο τομέα σήμερα. Η ελληνική πολιτεία στην προσπάθειά της να επιτύχει τον εκσυγχρονισμό και την επικαιροποίηση του Πειθαρχικού Δικαίου, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, προέβη σε συνεχείς νομοθετικές αλλαγές όσον αφορά στη σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων, στον περιορισμό του αριθμού των, καθώς και σχετικά με το διοικητικό μέτρο της αυτοδίκαιης αργίας, το οποίο λειτουργεί εν τοις πράγμασι ως πειθαρχική ποινή. Οι επιχειρούμενες αλλαγές μέσω των νομοθετικών παρεμβάσεων στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, έχουν ως στόχο: α) την αντικειμενικότερη κρίση του πειθαρχικού συμβουλίου με την τοποθέτηση δικαστικών λειτουργών στη σύνθεσή τους για πρώτη φορά και β) την επιτάχυνση της πειθαρχικής διαδικασίας (παραπομπή υπαλλήλου και εκδίκαση της πειθαρχικής δίκης), ορίζοντας και εδώ για πρώτη φορά, συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για όλα τα στάδια ολοκλήρωσής της. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι εάν οι αλλαγές που επιχειρήθηκαν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα αλλά και εάν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν και κατανοούν τις διατάξεις του Πειθαρχικού Δικαίου, ώστε να υπάρχει συμμόρφωση προς τις επιταγές του νόμου.
Περίληψη
The present thesis aims to present the way the disciplinary law functions in the Greek public sector today. The Greek state, trying to achieve a modern and up-to-date disciplinary law, over the last years has proceeded with repeated legislative reforms regarding the composition of the disciplinary boards, to the reduction of their number, as well as the administrative measure of “automatic suspension”, which constitutes a de facto disciplinary penalty. The reforming efforts via legislative intervention the last years in Greece aim to achieve: a) objective judgement, by placing for the first time judges in the composition of the disciplinary law, and b) the acceleration of the disciplinary procedure (indictment of the public servant and procedure of the disciplinary trial) by setting for the first time a specific timeline for every stage until completion. The questions that arise are whether the reforming efforts concluded to the desired outcome but also whether the employees are aware and understand the provisions of the disciplinary law so that they can comply with the provisions of the law.